- Het is vanmorgen erg rustig op de bekende Europese aandelenmarkten. Plusjes en minnetjes wisselen elkaar af, met omzetten die niet veel voorstellen. Berichten zijn er meer dan genoeg, maar groot, opvallend en heel bijzonder zijn ze vooralsnog niet.

- Dit keer was er veel nieuws uit eigen land. In Utrecht is men bij de Rabobank waarschijnlijk niet blij met de neerwaartse bijstelling van de kredietwaardigheid door Standard & Poor's. Door de verwevenheid van alle grote spelers in de financiële wereld kun je zelf heel veel dingen goed doen, maar toch hard geraakt worden door de mogelijke problemen van andere instellingen (in goed Engels: counterparty risk).

- Ook uit Nederland het verhaal over het aanwijzen van 'systeembanken' door Jan Kees de Jager. Die systeembanken krijgen te maken met strengere eisen met betrekking tot de balansverhoudingen. Goed nieuws? Nee, nee en nogmaals nee. Integendeel zelfs. Dit is een verkapte officiële bevestiging van 'moral hazard' en precies dat is een van de kern-oorzaken van alle problemen die de afgelopen jaren ontstaan zijn. Als bedrijven 'weten' dat ze gered worden als het misgaat, gaat men anders en risicovoller handelen dan men anders gedaan zou hebben. Dat gebeurt natuurlijk niet expres en bewust, maar als het neerwaartse risico minimaal is, gaat er veel vaker ja gezegd worden dan verstandig is. Want, anders geformuleerd, 'kop ik win, munt jullie verliezen'.

- De roze brillen en pennenlikkers waren weer euforisch over de laatste cijfers met betrekking tot het consumentenvertrouwen in de VS wat aan het verbeteren is. Goed nieuws? Niet echt, want dat vertrouwen stond op een bijna all time low en de stand van nu is nog steeds historisch gezien erg laag. Grote vraag is nu of die verbetering gaat doorzetten. Bij AFS denken we van niet en u weet ondertussen wel waarom. Tegenvallende inkomensontwikkeling, tegenvallende arbeidsmarkt en tegenvallende huizenmarkten, om eens wat dingetjes te noemen waar zeer grote groepen Amerikanen mee geconfronteerd worden.