- Het wil opnieuw niet echt lukken op de bekende Europese aandelenmarkten. Veel wat lagere koersen dus, met omzetten die, met uitzondering van die voor de financials, maar weinig voorstellen. Berichten zijn er meer dan genoeg, de richting ervan is volkomen duidelijk, maar het ontkennen van de realiteit is door handelaren/beleggers tot een kunstvorm verheven.

- De ontwikkelingen met betrekking tot de Europese staatschuldencrisis blijven natuurlijk het nieuws bepalen. Vanmorgen een paar mini-meevallertjes in de vorm van niet-tegenvallende 3e kwartaal-groeicijfers uit Duitsland en Frankrijk, maar daar staan tamelijk veel andere cijfertjes tegenover. Te beginnen met de laatste verwachtingen van de OESO ten aanzien van de groei van de wereldeconomie. Die beloven niet veel goeds. En dan is er het nieuws uit Italië waar de berichten over de vorming van een nieuwe regering toch tegenvallen en één van de grootste banken in het land een zeer dik kwartaalverlies moest melden vanwege een aantal afboekingen. Over de laatste uitspraken van mevrouw Merkel hoeven we het in dit verband dan niet eens te hebben. Hoe het ook zij: het vertrouwen in een goede afloop is verder onder druk komen te staan. Kijk daarvoor maar even naar de internationale obligatiemarkten.

- In de VS heeft de Federal Reserve uit San Francisco opvallende uitspraken gedaan. Daar denkt men dat er een 50% kans is dat de Amerikaanse economie binnen afzienbare tijd in een recessie terecht gaat komen. Met name de ontwikkelingen in de eurozone kunnen behoorlijk negatief gaan uitpakken.

- Er kan ook makkelijk op een heel andere manier naar de VS gekeken worden. Nu is het verhaal dat het in principe economisch de goede kant op gaat, maar dat er van tot tijd sprake is van tegenvallers. De realiteit begint echter meer en meer een heel andere te worden. Eén van een langdurige achteruitgang waarin het van tijd tot tijd wat beter gaat. Het begrip 'verloren decennium' is ondertussen echt van toepassing op de VS. Kijk daarvoor maar eens naar de ontwikkeling van het aantal banen, van de besteedbare inkomens, van de huizenprijzen, van de armoede, van de uitstaande schulden, van de begrotingstekorten, van de beurskoersen, om eens wat aspecten te noemen. Het gegeven dat het met de bovenkant van de Amerikaanse samenleving wel erg veel beter is gegaan, maakt het bovenstaande echt niet allemaal goed.