- Het wil vanmorgen opnieuw niet lukken op de bekende Europese aandelenmarkten. Bijna alleen maar lagere noteringen, met omzetten die overigens erg laag zijn. Berichten zijn er maar weinig, maar alles en iedereen zit te kijken naar de ontwikkelingen in de Zuid-Europese landen.

- Daar gaat het natuurlijk om de Griekse verkiezingen van komende zondag, maar ook om de neerwaartse bijstelling van de Spaanse kredietwaardigheid en de totale onwil van de politici in verschillende Zuid-Europese landen om zelf met maatregelen te komen om in 'hun' landen het tij te keren. Zolang die politici maar niet verder komen dan te blijven roepen dat anderen hen moeten helpen, neemt de nervositeit op de financiële markten alleen maar verder toe. Echt, die oplopende rente in een aantal landen is een rechtstreeks gevolg van het gegeven dat de financiële markten steeds beter gaan begrijpen wat de consequenties zijn van het verschil tussen de woorden 'jullie' en 'wij'.

- Voor de rest wordt er natuurlijk vooruitgekeken naar de volgende Eurotop van eind juni. In de aanloop naar iedere top wordt er gesuggereerd dat er overeenstemming kan ontstaan over de aanpak van de problemen. In de praktijk valt dat vanwege de uiteenlopende belangen bijna altijd tegen, maar het zorgt er wel voor dat de financiële markten niet nog nerveuzer worden dan ze al zijn.

- In de VS lijkt het misschien financieel-economisch wel beter te gaan dan in de eurozone, maar dat is niet zo. Gisteren de laatste cijfers over de detailhandels-verkopen. Die waren niet best, om het eens voorzichtig te formuleren. En dat was nog eens volkomen voorspelbaar ook, want er komen in de VS nauwelijks banen bij en de inkomens stijgen ook al niet meer dan de inflatie. Met enorme begrotingstekorten en o.a. de laagste hypotheekrente in een generatie toch niet verder komen dan dit, is een 100% indicatie van de grote onderliggende structurele onevenwichtigheden in die Amerikaanse economie.