- Het is vanmorgen erg
rustig op de bekende Europese aandelenmarkten. Omzetten en koersbewegingen
stellen helemaal niets voor. Nieuws en berichten zijn er meer dan voldoende en
de strekking ervan is meer dan voldoende duidelijk, maar handelaren/beleggers lijken
nog steeds niet bereid de ontstane realiteit te accepteren.
- Het begon afgelopen vrijdag al toen er tamelijk teleurstellende cijfers over de Amerikaanse arbeidsmarkt gepubliceerd werden. Als dat nou de enige tegenvaller was, dan was de schade nog te overzien, maar ook het nieuws over de autoverkopen, over de inkoopmanagers uit de industrie en over de inkomensontwikkeling bood weinig (lees: geen) redenen voor vreugde. En al helemaal niet voor welk herstel-verhaal dan ook. Deze cijfers zijn immers inclusief de talloze en ingrijpende steunmaatregelen die de afgelopen jaren in de VS genomen zijn.
- In de eurozone blijven de verantwoordelijke autoriteiten om alle problemen heen bewegen. Er moet nu een nieuw allesomvattend plan komen dat eind juni op een volgende topconferentie besproken moet worden. In de eurozone is nu alles permanent in beweging gekomen, dus die autoriteiten hebben op dit moment ook geen idee wat er precies gaat gebeuren. Er is echter een concept waar de afgelopen 4,5 jaar geen enkele verandering in is gekomen. En dat is dat er aan de eigenaren van de banken geen enkele bijdrage gevraagd kan/mag/moet worden om hun bank te redden. Al het geld wat daarvoor nodig is, moet van de klanten (belastingbetalers) komen. Blijkbaar kunnen de banken nog steeds bepalen wat, hoe en wanneer er dingen gebeuren. Het blijft onvoorstelbaar hoe alle Europese verantwoordelijke autoriteiten zich nog steeds laten gijzelen door de banken.
- In het nieuws vandaag het gegeven dat de Japanse beurs nu tot een niveau is weggezakt wat al in 1983 bereikt werd. Een tamelijk gruwelijk gegeven. Maar als we naar de Europese indices kijken, dan staan die nu ook al op de niveaus van 1997-1998. En als gekeken wordt hoe de bestaande problemen worden aangepakt, dan worden de parallellen met Japan alsmaar duidelijker. Conclusie???
- Het begon afgelopen vrijdag al toen er tamelijk teleurstellende cijfers over de Amerikaanse arbeidsmarkt gepubliceerd werden. Als dat nou de enige tegenvaller was, dan was de schade nog te overzien, maar ook het nieuws over de autoverkopen, over de inkoopmanagers uit de industrie en over de inkomensontwikkeling bood weinig (lees: geen) redenen voor vreugde. En al helemaal niet voor welk herstel-verhaal dan ook. Deze cijfers zijn immers inclusief de talloze en ingrijpende steunmaatregelen die de afgelopen jaren in de VS genomen zijn.
- In de eurozone blijven de verantwoordelijke autoriteiten om alle problemen heen bewegen. Er moet nu een nieuw allesomvattend plan komen dat eind juni op een volgende topconferentie besproken moet worden. In de eurozone is nu alles permanent in beweging gekomen, dus die autoriteiten hebben op dit moment ook geen idee wat er precies gaat gebeuren. Er is echter een concept waar de afgelopen 4,5 jaar geen enkele verandering in is gekomen. En dat is dat er aan de eigenaren van de banken geen enkele bijdrage gevraagd kan/mag/moet worden om hun bank te redden. Al het geld wat daarvoor nodig is, moet van de klanten (belastingbetalers) komen. Blijkbaar kunnen de banken nog steeds bepalen wat, hoe en wanneer er dingen gebeuren. Het blijft onvoorstelbaar hoe alle Europese verantwoordelijke autoriteiten zich nog steeds laten gijzelen door de banken.
- In het nieuws vandaag het gegeven dat de Japanse beurs nu tot een niveau is weggezakt wat al in 1983 bereikt werd. Een tamelijk gruwelijk gegeven. Maar als we naar de Europese indices kijken, dan staan die nu ook al op de niveaus van 1997-1998. En als gekeken wordt hoe de bestaande problemen worden aangepakt, dan worden de parallellen met Japan alsmaar duidelijker. Conclusie???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten