- Op de bekende Europese aandelenmarkten is de week slecht begonnen. Bijna alleen maar lagere noteringen met omzetten die op de bekende incidentele uitzondering na, maar weinig voorstellen. U kent de redenen. Op de eerste plaats moeten de Amerikaanse cijfers van afgelopen vrijdag nog verwerkt worden en op de tweede plaats worden de berichten met betrekking tot de Europese schuldencrisis langzaam maar zeker weer onprettiger.

- Die cijfers over de Amerikaanse arbeidsmarkt dus. Het getalletje waar naar gekeken wordt (hoeveel banen zijn er de afgelopen maand bijgekomen) viel behoorlijk tegen. Als dat nou alles was, dan viel de schade nog wel mee, maar een paar andere kengetallen gaven nog veel meer te denken. Zo blijft de stijging van de lonen van alle Amerikanen achter bij de inflatie, trekken nog steeds grote aantallen mensen zich helemaal terug uit de arbeidsmarkt, zijn het vooral ouderen waar de werkgelegenheid stijgt en was er bijvoorbeeld het gegeven dat er in de detailhandel behoorlijke aantallen banen aan het verdwijnen zijn. Hoe hier ook naar gekeken wordt, het is simpelweg geen herstelverhaal.

- Binnenkort begint in het genoteerde bedrijfsleven ook het eerste kwartaalresultaten-seizoen weer. Maar eens heel goed gaan opletten hoe het gaat met de marge-ontwikkeling van die bedrijven nu op allerlei plaatsen in de wereld de economische realiteit per dag verslechtert. Bij AFS rekenen we op series winstdalingen en verliezen. En dan opletten of de mogelijke worst van nog meer overheidsingrijpen voor de beleggers belangrijker is dan die ontwikkeling van de resultaten.

- In Japan maakt de centrale bank zich ook zorgen over de ontwikkelingen in de eurozone. Erg lief en aardig van die mensen, maar ze kunnen zich beter hele grote zorgen maken over de ontwikkelingen in hun eigen land. Daar gaat het namelijk in een tamelijk strak tempo de verkeerde kant op. Een paar trefwoorden voor de duidelijkheid: vergrijzing, schuldenposities, economische groei en energiecrisis.