donderdag 22 december 2011


- Op de bekende Europese aandelenmarkten blijven handelaren en beleggers zichzelf trakteren op hogere koersen. Een ding is volkomen duidelijk. Met de inhoud van de beschikbaar gekomen berichten heeft het niets, maar dan ook helemaal niets te maken. Zelfs als je een pot happy pills geslikt hebt en alleen maar kijkt naar de berichten (denken gaat dan al lang niet meer), is er maar een conclusie mogelijk. En die is erg onprettig, om het eens extreem genuanceerd te formuleren.

- Zetten we de laatste economische berichten even op een rijtje, dan gaat het over een recessie in Japan, een recessie in Italië en binnen afzienbare tijd behoorlijk neerwaartse bijstellingen van de wereldgroeiverwachtingen door het IMF. Het gaat hier niet eens om het woord recessie, het gaat om de versnellende richting van de beweging omlaag. Allemaal volkomen voorspelbaar als op een rijtje gezet wordt wat er gaande is in de financiële wereld, in de ontwikkeling van het vertrouwen van consumenten en bedrijven en in de opstellingen van de overheden, om eens wat factoren te noemen. 

- Ongeveer een half jaar geleden zijn er afspraken gemaakt over het herstructureren van Griekse schulden. Een belangrijk onderdeel van die afspraken was dat de particuliere sector daar een vrijwillige bijdrage aan zou leveren. De laatste ontwikkeling is nu dat een paar hedge funds daar bij nader inzien toch anders over zijn gaan denken, Zij vinden dat de afgesproken kortingen te hoog zijn en willen nieuwe soepeler afspraken maken. En nu maar eens afwachten hoe dat verder gaat, maar dat de twijfel en onzekerheid verder gaan toenemen, met alle consequenties vandien, lijkt wel zeker. 

- In de VS moesten de makelaars gisteren toegeven dat ze de afgelopen 4 jaar tamelijk verkeerde cijfers over de huizenverkopen naar buiten hebben gebracht. Nu blijkt dat het aantal verkochte huizen in de tijd minstens 15% lager is geweest dan de makelaars eerder gemeld hebben. Shit happens. Het betekent natuurlijk wel dat die Amerikaanse huizenmarkt er een stuk slechter voor staat dan gedacht werd en dat alle vorige euforische reacties als er weer eens een minder slecht dan verwacht cijfer gepresenteerd werd, in een heel ander licht gezien moeten worden. En hoe reageerden de roze brillen en de pennenlikkers op dit bericht? Gewoon, volledig negeren natuurlijk. Probeert u zelf eens te bedenken hoeveel en welke berichten er in het grote niets verdwijnen en wat dat voor de beeldvorming betekent?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten