- De stemming op de bekende Europese aandelenmarkten wil er ook vanmorgen niet echt inkomen. Meer minnetjes dan plusjes met omzetten die weinig bijzonder zijn. Het wordt eentonig, maar ook de inhoud van de beschikbaar gekomen berichten was weer kristalhelder. Wat iedere dag opmerkelijker wordt, is de bereidheid van handelaren/beleggers om dit niet te zien. 

- Sta daarvoor eens even stil bij de ontwikkelingen in Spanje. Nog geen 18 maanden geleden leek daar weinig aan de hand te zijn en nu is € 100 mrd bij lange na niet voldoende om het tij te keren. En we weten ook allemaal wat de ECB de afgelopen 18 maanden heeft gedaan om alles en iedereen te helpen. Hoeveel 'bewijs' moet je als handelaar/belegger krijgen om te begrijpen dat de ECB de eurozone niet kan 'redden'. Het gaat in de eurozone om het aanpakken van structurele onevenwichtigheden in de verschillende economieën en niet om de prijs van het geld. Het is heel simpel: de problemen in de eurozone worden ondanks alles wat de ECB doet, alleen maar groter. In een strak tempo.

- De VS dan maar. Gisteren weer een hele serie cijfers waaruit maar een conclusie getrokken kon worden. Met een roze bril op je hoofd kun je nog net volhouden dat die economie voortsukkelt. En niet meer dan dat. Blijf daarbij echter altijd bedenken dat de Amerikaanse regering bijna 50% meer uitgeeft dan er binnenkomt. Met behulp van een begrotingstekort ongeveer 8% van het nationaal inkomen groeit die economie minder dan 2% per jaar. Hoe goed gaat het dan? 

- In Nederland liet premier Rutte zien dat debatteren en regeren twee totaal verschillende zaken zijn. Stoere uitspraken over Griekenland doen het in een debat misschien wel aardig, maar hij is ook premier van alle Nederlanders en vertegenwoordigt ons in de eurozone. Als premier moet je beter op je woorden letten en veel meer stilstaan bij de mogelijke consequenties van je uitspraken.