-Kop, ik win: munt, jij verliest, dat lijkt de stemming op de bekende Europese aandelenmarkten te zijn. Oftewel, we doen maar wat en proberen waar mogelijk niet na te denken over wat er aan de hand is. En aangezien kopen leuker is dan verkopen, noteren de indices wat hoger.
-Gisteren in de VS de laatste cijfers over de arbeidsmarkt. Die vielen wat tegen, maar veel stelde het niet voor. In het bedrijfsleven is het snijden en reorganiseren ver voorbij, maar de overheid staat pas aan het begin daarvan. De enorme tekorten die aan het ontstaan zijn, gaan onvermijdelijk leiden tot ontslagen op allerlei plaatsen. Tot voor kort kon met extreem creatief boekhouden nog gedaan worden of de problemen wel meevielen, maar er komen nu teveel voorbeelden naar buiten die daar 100% mee in tegenspraak zijn.
-In andere landen gaat natuurlijk hetzelfde gebeuren. Iedere discussie over forse bezuinigingen gaat onvermijdelijk consequenties krijgen voor de werkgelegenheid bij overheid. En mocht die discussie op mysterieuze wijze niet vertaald worden in minder banen, dan is het gevolg lagere lonen. Geen aanlokkelijk alternatief. En niet goed voor het herstelverhaal.
-Let dan wat betreft het herstelverhaal minder op al die miniminnetjes op dagbasis uit de industrie, kijk vooral naar het nieuws over nieuwe arbeidsplaatsen en hogere lonen. Een andere sterke indicator voor ja/nee betere tijden is de ontwikkeling van de betalingsachterstanden op allerlei produkten. En die is vaak niet goed, om het eens voorzichtig te formuleren.
Kees de Kort
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten